Kayınvalidem vefat ettikten sonra kayınpederim hergün bize yemek yemeye gelmeye başladı, gelirkende boş gelmez mutlaka evde ayran yapar veya hoşaf yapar getirirdi. Bir süre sonra yemeği yedikten sonra bana bir ağırlık çökmeye başım dönmeye başlıyordu, vücudumda kırmızı lekeler bile çıkmaya başladı. Birgun eşim arkadaşlarıyla halısahaya maç oynamaya gitmişti aksam yemeğine de gelmedi biz kayinpederimle yemeğimizi yedik, kayınpederim bana ” bak az kaldı ayran birer bardak daha içelim ziyan olmasın bitsin dedi, tamam dedim ben içtim ama kendisi içmedi. Bikac dakika sonra gözlerim kararmaya başladı en son hatırladığım kendimi kanepenin üzerine zor attığımdı, kendimden geçmişim gözlerimi açtığımda kayınpederimin üzeri..
D’evamı oku :>Diğer sayfamıza geçerek detayı okuyunuz
…kendimden geçmişim gözlerimi açtığımda kayınpederimin üzerime battaniye örttüğünü gördüm. Meğer bayıldığımı fark edince beni kanepeye yatırmış, üzerime de örtü almış. Ben panikle korkuyla baktım ama yüzünde garip bir huzur vardı.
Bir süre sessizlik oldu, sonra bana dönüp dedi ki:
“Bak kızım, biliyorum son zamanlarda şüpheleniyorsun. O yaptığım ayranlar, hoşaflar… sana ilaç karıştırıyordum ama kötülüğüne değil. Doktorların verdiği takviyeleri sen içmiyordun ya, işte onları gizlice katıyordum. Yan etkisi kızarıklık yaptı, ama sana zarar vermek istemedim.”
Şaşkına dönmüştüm. Tam o sırada eşim eve geldi. Bizi görünce ne olduğunu anlattım. Kayınpederim mahcup bir şekilde başını öne eğdi.
Günler geçti, yaşadığımız bu olaydan sonra ilişkilerimiz değişti. Kayınpederimin aslında yalnızlık çektiğini, bize sığınmaya çalıştığını anladım. Daha çok vakit geçirdik
